در این بی کسی ها چه خوب که تورا دارم...مهربانم
اینجا هوا بس ناجوانمردانه گرم است.... آنقدر گرم که حتی رغبت نمیکنم به پریوش های روی تراس آشپزخانه آب بدهم.... ..... مثل کبوتری که دلش آسمان میخاهد......دلم یک هوای تازه میخاهد.... از این هوای غبار آلود ...گرم....بیزارم از این آدمهای خودخاه... از این آدمهای دورنگ.... آدمهای به ظاهر خوبی که از پشت سر خنجر را تا دسته به قلب و احساست فرو میکنند...تا دلت را خون کنند... چون تحمل شادی و خوشبختی تورا ندارند.... ادمهایی که تورا فقط به خاطر خودشان میخواهند... آدمهایی که عشق را نمیفهمند... آنقدر نمیفهمند....که کم کم ...توهم فراموش میکنی.... عشق چیست؟....عاشقی کدامست...؟؟ آنهمه بهانه های عاشقانه ....
نویسنده :
مامانی محبوب
18:45